Badania diagnostyczne

Przebieg diagnozowania nowotworu zależy od jego typu, objawów, a także stanu dziecka. Wstępne badania obejmują wywiad, badanie fizykalne oraz bardziej szczegółowe (m.in. badania krwi i moczu, diagnostyka obrazowa). W zależności od wyników badań podstawowych zlecane są dalsze procedury.

X

Badania diagnostyczne

badania diagnostyczne_grafika_kropki
    Spis treści

      Jak diagnozuje się nowotwór u dzieci?

      Często objawy choroby nowotworowej u dzieci są podobne do powszechnych chorób i urazów wieku dziecięcego, dlatego niejednokrotnie pacjenci nie są od razu kierowani do dalszej diagnostyki. Ponieważ dziecięce nowotwory zazwyczaj rozwijają się bardzo szybko, istotną rolę odgrywa uważna obserwacja dziecka przez rodziców i kontrolowanie czy jakakolwiek dolegliwość utrzymuje się przez dłuższy czas bądź nasila (więcej o objawach przeczytasz w Objawy i badania). Późne wykrycie może mieć wpływ na gorsze wyniki leczenia.

      Diagnostykę choroby nowotworowej, po szczegółowej analizie objawów, rozpoczyna się od wywiadu (uwzględniającego informacje o występowaniu w rodzinie nowotworów i innych chorób genetycznie uwarunkowanych) oraz badania przedmiotowego.

      Badania w diagnostyce nowotworu

      Jeżeli wstępny wywiad, analiza objawów i podstawowych wyników (m.in. morfologii) są niepokojące, lekarz zleca kolejne badania lub kieruje pacjenta do specjalisty. Szczegółowe badania mające na celu zdiagnozowanie konkretnego typu nowotworu zlecane są przez lekarzy specjalistów w ośrodkach onkologicznych, można je ogólnie podzielić na badania laboratoryjne i obrazowe. Dodatkowo przed leczeniem mogą być wykonane inne badania, np. EKG.

      Do badań laboratoryjnych zaliczamy:

      • Morfologia krwi z rozmazem ręcznym (manualna)
        Mikroskopowa ocena ilości i wyglądu komórek krwi (leukocytów i erytrocytów), szczególnie zalecana, gdy morfologia automatyczna wykazała nieprawidłowości.
      • Badanie biochemiczne krwi (biochemia krwi)
        Pozwala ocenić pracę konkretnych narządów i poszczególnych układów.
      • Ocena wartości wskaźników stanu zapalnego z krwi
        Poza wartością WBC do oceny stanu zapalnego sprawdzane są takie parametry jak: OB (Odczyn Biernackiego, CRP (Białko C-reaktywne) i PCT (prokalcytonina).
      • Oznaczenie poziomu LDH
        LDH to ogólny wskaźnik uszkodzenia komórek, który może wskazywać na chorobę nowotworową jeśli obraz kliniczny i wyniki morfologii są niepokojące.
      • Badanie ogólne moczu
        Dostarcza informacji o funkcji układu moczowego, a także pośrednio innych narządów i układów.
      • Badanie próbki szpiku
        Jest podstawową metodą diagnostyczną w chorobach hematologicznych. Materiał do badania pobierany jest podczas biopsji (punkcji) aspiracyjnej szpiku lub trepanobiopsji.
      • Badanie próbki guza (histopatologiczne)
        Próbka uzyskiwana jest podczas zabiegu biopsji guza.
      • Badanie próbki płynu płynu mózgowo-rdzeniowego
        Służy do wykrycia obecności infekcji lub choroby nowotworowej w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN). Pobranie próbki następuje podczas zabiegu nakłucia lędźwiowego (LP, Lumbar Puncture).
      • Badania genetyczne

      Więcej informacji o badaniach krwi, w jakim celu te badania są wykonywane i co mogą oznaczać wartości nie mieszczące się w granicach normy, przeczytasz na podstronie Badania krwi.

      Badania obrazowe to grupa badań wykorzystująca różne rodzaje oddziaływania fizycznego do tworzenia obrazów zmian fizjologicznych oraz patologicznych zachodzących w ciele człowieka. Służą do stwierdzenia obecności chorobowo zmienionego obszaru, jego dokładnej lokalizacji, wstępnej oceny czy zmiana jest łagodna czy złośliwa, a także do planowania leczenia i monitorowania jego efektów. Do badań obrazowych należą:

      • klasyczne zdjęcia rentgenowskie (RTG) i radiologiczne badania kontrastowe
      • ultrasonografia (USG)
      • tomografia komputerowa (TK),
      • magnetyczny rezonans jądrowy (MRI, Magnetic Resonance Imaging),
      • pozytronowa tomografia emisyjna (PET) i PET- CT,
      • tomografia emisyjna pojedynczych fotonów (SPECT),
      • echokardiografia serca (echo serca).

      Badania kardiologiczne często wykonuje się tuż przed rozpoczęciem leczenia onkologicznego, aby ocenić stan układu krążenia przed wdrożeniem intensywnej chemioterapii. Poza obrazowym badaniem echo serca wykonuje się także EKG.

      Co warto wiedzieć o badaniach diagnostycznych

      Proces diagnostyczny może obejmować wiele testów, które zarówno dla dziecka jak i rodzica mogą być niezrozumiałe lub stresujące. W celu wyjaśnienia wszelkich wątpliwości warto zadawać lekarzom pytania dotyczące przeprowadzanych badań. Mogą one brzmieć następująco:

      • Dlaczego to badanie jest konieczne?
      • Jak wyniki badania wpłyną na leczenie?
      • Jak moje dziecko może się czuć podczas badania i czy będzie odczuwało ból?
      • Jeśli badanie może być bolesne to jakie leki mogą zmniejszyć ból?
      • Czy rodzic może być obecny przy badaniu?
      • Jak długo będzie trwać badanie?
      • Jak mogę przygotować moje dziecko do badania?
      • Czy istnieje ryzyko związane z wykonaniem badania?
      • Czy po badaniu mogą wystąpić skutki uboczne?
      • Jeśli pojawią się działania niepożądane to jak sobie z nimi radzić?

      O różnicach, szkodliwości i czasie trwania podstawowych badań obrazowych (Rentgen, USG, rezonans magnetyczny i tomografia komputerowa), dowiecie się od radiologa, dr n.med. Michała Podgórskiego z Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi:

      Więcej informacji o badaniach obrazowych (z kontrastem i bez) i kardiologicznych znajdziesz poniżej.

      Badanie z kontrastem – co to jest?

      Dokładność badań obrazowych można poprawić przez zastosowanie kontrastu – substancji, która wpływa na kontrast w obrazach uzyskanych w badaniach rentgenowskich, rezonansu magnetycznego oraz ultrasonograficznych. Kontrast ma zdolność do pochłaniania promieniowania, dzięki czemu cieniuje obraz otrzymywany w badaniach, poprawia jego czytelność, uwidacznia szczegóły budowy struktur tkanek oraz całych narządów.

      Radiolog, dr n.med. Michał Podgórski z Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi, wyjaśnia dlaczego wykonuje się badania z kontrastem, jak przygotować się do takiego badania i czemu tak bardzo ważne jest nawodnienie.

      RTG

      Rentgen (RTG, prześwietlenie promieniami rentgenowskimi) to badanie radiologiczne. Najczęściej wykonuje się prześwietlenie klatki piersiowej do diagnostyki chłoniaka, guzów w płucach i w śródpiersiu, przerzutów do klatki piersiowej oraz rozpoznania chorób płuc i niewydolności układu krążenia. RTG wykorzystuje się też do oceny szkieletu i zlokalizowaniu pierwotnych guzów kości (niezłośliwych i złośliwych) oraz przerzutów do kości z innych nowotworów złośliwych.

      • Czas trwania: od kilku do kilkunastu sekund (tyle co zrobienie zwykłego zdjęcia aparatem).
      • Jedzenie i picie: przed badaniem nie trzeba być na czczo, można jeść i pić.
      • Przygotowanie: w czasie badania trzeba jedynie częściowo się rozebrać wg zaleceń lekarza (w zależności od badanej części ciała) i zdjąć metalowe przedmioty (np. kolczyki, łańcuszek, pierścionek, pasek od spodni z metalową klamrą itp).
      • Bezpieczeństwo i bolesność: RTG jest całkowicie bezpieczny (dawka promieniowania jest niewielka) i bezbolesny.
      • Obecność rodzica: dorosły może towarzyszyć dziecku i rozmawiać z nim podczas badania, jednak musi być nieco oddalony i nałożyć fartuch ochronny (jedynie mama w ciąży nie powinna przebywać w pobliżu), dziecko może mieć ze sobą ulubionego pluszaka.
      • Co będzie się działo podczas badania: nie stosuje się znieczulenia, dziecko jest cały czas świadome; wymagane jest, aby pacjent przez krótką chwilę stał lub leżał spokojnie (w pozycji zaleconej przez lekarza) i się nie ruszał.

      USG

      Obraz ultrasonograficzny powstaje w wyniku zastosowania fal ultradźwiękowych, które w wyniku interakcji ze strukturami organizmu umożliwiają uzyskanie charakterystyki badanych obszarów. Źródłem fali dźwiękowej, a jednocześnie odbiornikiem powstających ech jest głowica ultrasonograficzna. Najczęściej za pomocą USG badana jest jama brzuszna, miednica, węzły chłonne, tarczyca. Pozwala na uzyskanie obrazu przekroju badanego obiektu i charakteryzuje się dużą dokładnością: umożliwia wykrywanie w narządach nawet bardzo małych zmian (od 0,1 mm).

      • Czas trwania: od kilkunastu do kilkudziesięciu minut.
      • Jedzenie i picie: do USG  narządów jamy brzusznej i miednicy trzeba być na czczo, czasami zaleca się lekkostrawne potrawy w dniu badania lub przyjęcie leku eliminujący gazów (np. Espumisan).
      • Przygotowanie: wg zaleceń lekarza w zależności od sytuacji i badanej części ciała, w czasie badania trzeba częściowo się rozebrać i położyć na łóżku.
      • Bezpieczeństwo i bolesność: USG jest całkowicie bezpieczne i bezbolesne.
      • Obecność rodzica i przytulanki: dorosły może towarzyszyć dziecku i rozmawiać z nim podczas badania, dziecko może mieć ze sobą ulubionego pluszaka.
      • Co będzie się działo podczas badania: nie stosuje się znieczulenia, dziecko jest cały czas świadome; badanie przeprowadza się w pozycji leżącej, czasami może być konieczność położenia się na boku i/lub wykonanie czynności pomagających uzyskać lepszy obraz (na przykład wstrzymanie oddechu lub głębokie oddychanie). W celu obejrzenia wybranej części ciała lekarz smaruje przezroczystym żelem odpowiedni obszar skóry (lub głowicę ultradźwiękową), a następnie przykłada  głowicę i “masuje” jego powierzchnię delikatnie dociskając.

      Tomografia komputerowa

      Tomografia komputerowa (TK) to badanie obrazowe z użyciem promieniowania rentgenowskiego, które pozwala na ocenę praktycznie wszystkich części ciała, a zastosowane nowoczesne komputery dają bardzo precyzyjne obrazy narządów wewnętrznych i tkanek. Podczas TK wykonuje się wiele obrazów pod różnymi kątami, skanowana może być głowa, klatka piersiowa, brzuch lub całe ciało. Badanie pomaga ocenić wielkość, kształt i lokalizację nowotworu. Przy TK może być stosowany kontrast lub nie, a dożylne podanie środka kontrastowego przed badaniem pozwala na lepszy obraz tkanek, są one dokładniej zróżnicowane i wyraźniej widoczne. Podczas TK stosuje się dosyć duże dawki promieniowania, dlatego nie powinno być stosowane zbyt często.

      • Czas trwania: od kilku do kilkunastu minut.
      • Jedzenie i picie: pacjent, który ma badanie z kontrastem musi być na czczo (nie może nic jeść ani pić minimum 6 godzin przed badaniem), bez kontrastu nie ma potrzeby bycia na czczo.
      • Przygotowanie: należy mieć ze sobą wyniki poziomu kreatyniny we krwi (ważne są 14-21 dni lub 7 dni gdy istnieje podejrzenie zaburzeń pracy nerek), jeśli wcześniej nie był sprawdzany w szpitalu; niektórzy pacjenci mogą mieć podany kontrast, wtedy zakładany jest wenflon (jeśli pacjent nie ma wejścia centralnego); przed badaniem należy zdjąć metalowe przedmioty (np. kolczyki, łańcuszek, pierścionek, pasek od spodni z metalową klamrą itp).
      • Bezpieczeństwo i bolesność: badanie jest bezpieczne i bezbolesne.
      • Obecność rodzica i przytulanki: zazwyczaj dorosły może towarzyszyć dziecku i rozmawiać z nim podczas badania, czasami, gdy dziecko jest usypiane do badania, może być poproszony o poczekanie poza pomieszczeniem z TK; dziecko może mieć ze sobą ulubionego pluszaka.
      • Co będzie się działo podczas badania: u młodszych dzieci badanie najczęściej wykonywane jest w znieczuleniu ogólnym (dziecko śpi i nie pamięta badania), starsze dzieci zwykle nie są znieczulane i są świadome, ale muszą chwilę pozostać bez ruchu; podczas badania pacjent leży na na stole, który przesuwa się przez pierścień tomografu; aparat do TK przy uruchomieniu skanera wydaje głośny dźwięk („stuknięcie”), a potem „warkot” lub „ szum ” podczas poruszania się kamery, która zbiera dane do tworzenia obrazu.
      • Po badaniu: przez dobę po badaniu pacjenci z podanym kontrastem powinni pić dużo wody, aby przyspieszyć wypłukanie z organizmu środka kontrastującego (jest on wydalany jest z organizmu wraz z moczem), dwukrotnie spłukiwać po sobie wodę w toalecie i zachowywać wzmożoną higienę osobistą oraz unikać kontaktu z małymi dziećmi oraz kobietami w ciąży i karmiącymi piersią.

      Rezonans magnetyczny

      Badanie wykorzystuje silne pole magnetyczne. Urządzenie to dużych rozmiarów tunel , do którego wjeżdża specjalne łóżko (stół), na którym leży pacjent.

      W obrazowaniu tą metodą wykorzystuje się występujące w przyrodzie (również w organizmie człowieka) zjawisko jądrowego rezonansu magnetycznego. W badaniu tym można uzyskać obrazy przekrojów ciała do pewnego stopnia porównywalne z obrazami tomografii komputerowej. Należy podkreślić, że nie zawsze obrazy uzyskane za pomocą rezonansu magnetycznego dostarczają lekarzowi więcej informacji niż klasyczna tomografia komputerowa. Procedura badania jest często długotrwała, a chory musi leżeć nieruchomo wewnątrz rejestratora. Dlatego do badania rezonansem magnetycznym nie kwalifikują się osoby cierpiące na klaustrofobię. Bezwzględnym przeciwwskazaniem do przeprowadzenia tego badania są również niektóre rodzaje protez wewnętrznych

      • Czas trwania: od 30 minut lub dłużej (w zależności od badanego obszaru).
      • Jedzenie i picie: pacjent, który ma badanie z kontrastem musi być na czczo (nie może nic jeść ani pić minimum 6 godzin przed badaniem), bez kontrastu nie ma potrzeby bycia na czczo.
      • Przygotowanie: należy mieć ze sobą wyniki poziomu kreatyniny we krwi (ważne są 14-21 dni lub 7 dni gdy istnieje podejrzenie zaburzeń pracy nerek), jeśli wcześniej nie był sprawdzany w szpitalu; niektórzy pacjenci mogą mieć podany kontrast, wtedy zakładany jest wenflon (jeśli pacjent nie ma wejścia centralnego); przed badaniem należy zdjąć metalowe przedmioty (np. kolczyki, łańcuszek, pierścionek, pasek od spodni z metalową klamrą itp).
      • Bezpieczeństwo i bolesność: badanie jest bezpieczne i bezbolesne.
      • Obecność rodzica i przytulanki: pacjent musi być sam w pomieszczeniu podczas badania.
      • Co będzie się działo podczas badania: u młodszych dzieci badanie najczęściej wykonywane jest w znieczuleniu ogólnym (dziecko śpi i nie pamięta badania), starsze dzieci zwykle nie są znieczulane i są świadome, ale muszą pozostać bez ruchu podczas badania; pacjent leży na na stole, który przesuwa się do tunelu; urządzenie podczas badania wydaje głośne dźwięki (stukanie), dlatego można użyć stoperów (zatyczek do uszu) lub słuchawek, przez które można słuchać muzyki.
      • Po badaniu: przez dobę po badaniu pacjenci z podanym kontrastem powinni pić dużo wody, aby przyspieszyć wypłukanie z organizmu środka kontrastującego (jest on wydalany jest z organizmu wraz z moczem), dwukrotnie spłukiwać po sobie wodę w toalecie i zachowywać wzmożoną higienę osobistą oraz unikać kontaktu z małymi dziećmi oraz kobietami w ciąży i karmiącymi piersią.

      PET i PET-CT

      Badanie PET to pozytonowa tomografia emisyjna, a PET/CT jest dodatkowo połączona z tomografią komputerową. Te nowoczesne metody diagnostyczne stosowane są w onkologii, kardiologii oraz neurologii. Urządzenie PET-CT pozwala dokładnie zlokalizować ogniska nowotworu, monitorować efekty leczenia, a także pogłębić diagnostykę innych schorzeń.

      • Czas trwania: od 15 do 45 minut.
      • Jedzenie i picie: pacjent, który ma badanie z kontrastem musi być na czczo (nie może nic jeść ani pić minimum 6 godzin przed badaniem), bez kontrastu nie ma potrzeby bycia na czczo.
      • Przygotowanie: niektórzy pacjenci mogą mieć podany kontrast, wtedy zakładany jest wenflon (jeśli pacjent nie ma wejścia centralnego); przed badaniem należy zdjąć metalowe przedmioty (np. kolczyki, łańcuszek, pierścionek, pasek od spodni z metalową klamrą itp); na 24 godziny przed badaniem należy ograniczyć wysiłek fizyczny, nie pić napojów z kofeiną (cola, kawa, herbata), która może wpłynąć na dokładność badania.
      • Bezpieczeństwo i bolesność: badanie jest bezpieczne i bezbolesne.
      • Obecność rodzica i przytulanki: zazwyczaj dorosły może towarzyszyć dziecku i rozmawiać z nim podczas badania.
      • Co będzie się działo podczas badania: u młodszych dzieci badanie najczęściej wykonywane jest w znieczuleniu ogólnym (dziecko śpi i nie pamięta badania), starsze dzieci zwykle nie są znieczulane i są świadome, ale muszą pozostać bez ruchu podczas badania; pacjent leży na na stole, który przesuwa się do urządzenia w kształcie pierścienia.
      • Po badaniu: przez dobę po badaniu pacjenci z podanym kontrastem powinni pić dużo wody, aby przyspieszyć wypłukanie z organizmu środka kontrastującego (jest on wydalany jest z organizmu wraz z moczem), dwukrotnie spłukiwać po sobie wodę w toalecie i zachowywać wzmożoną higienę osobistą oraz unikać kontaktu z małymi dziećmi oraz kobietami w ciąży i karmiącymi piersią.

      SPECT

      Tomografia emisyjna pojedynczych fotonów (SPECT, single photon emission computed tomography) jest badaniem podobnym do PET wykorzystującym izotopy promieniotwórcze i także może być połączone z  tomografią komputerową (SPECT-CT). W SPECT do obrazowania narządów używa się innej substancji, wykorzystywane w diagnostyce chorób: kości, nerek, mózgu, wątroby, serca i naczyń. Badanie SPECT stosuje się także w diagnostyce raka tarczycy, guzów neuroendokrynnych, ocenie ognisk padaczkowych, przepływu mózgowego, a także rozmieszczenia różnych receptorów w mózgu i innych tkankach.

      • Czas trwania: od kilku do kilkudziesięciu minut.
      • Jedzenie i picie: pacjent, który ma badanie z kontrastem musi być na czczo (nie może nic jeść ani pić minimum 6 godzin przed badaniem), bez kontrastu nie ma potrzeby bycia na czczo.
      • Przygotowanie: niektórzy pacjenci mogą mieć podany kontrast, wtedy zakładany jest wenflon (jeśli pacjent nie ma wejścia centralnego); przed badaniem należy zdjąć metalowe przedmioty (np. kolczyki, łańcuszek, pierścionek, pasek od spodni z metalową klamrą itp).
      • Bezpieczeństwo i bolesność: badanie jest bezpieczne i bezbolesne.
      • Obecność rodzica i przytulanki: zazwyczaj dorosły może towarzyszyć dziecku i rozmawiać z nim podczas badania.
      • Co będzie się działo podczas badania: u młodszych dzieci badanie najczęściej wykonywane jest w znieczuleniu ogólnym (dziecko śpi i nie pamięta badania), starsze dzieci zwykle nie są znieczulane i są świadome, ale muszą pozostać bez ruchu podczas badania; pacjent leży na na stole, który przesuwa się do urządzenia w kształcie pierścienia.
      • Po badaniu: przez dobę po badaniu pacjenci z podanym kontrastem powinni pić dużo wody, aby przyspieszyć wypłukanie z organizmu środka kontrastującego (jest on wydalany jest z organizmu wraz z moczem), dwukrotnie spłukiwać po sobie wodę w toalecie i zachowywać wzmożoną higienę osobistą oraz unikać kontaktu z małymi dziećmi oraz kobietami w ciąży i karmiącymi piersią.

      EKG

      Elektrokardiogram (EKG) służy ocenie układu krążenia i funkcji mięśnia sercowego, a polega na zapisaniu elektrycznej pracy serca za pomocą specjalnych elektrod, które przesyłają dane do urządzenia zapisującego wynik EKG na papier – tworząc w ten sposób krzywą EKG. Badanie pomaga wykryć zaburzenia rytmu serca i napływu krwi, niedokrwienie mięśnia sercowego, niektóre wrodzone wady serca.

      • Czas trwania: od kilku do kilkunastu minut.
      • Jedzenie i picie: przed badaniem nie trzeba być na czczo, można jeść i pić.
      • Przygotowanie: w czasie badania trzeba jedynie częściowo się rozebrać.
      • Bezpieczeństwo i bolesność: badanie jest bezpieczne i bezbolesne.
      • Obecność rodzica i przytulanki: dorosły może towarzyszyć dziecku i rozmawiać z nim podczas badania, dziecko może mieć ze sobą przytulankę.
      • Co będzie się działo podczas badania: nie stosuje się znieczulenia, dziecko jest cały czas świadome; pacjent podczas badania leży na łóżku i lekarz przymocowuje elektrody na klatce piersiowej (przyklejone małymi plastrami) oraz kończynach (w postaci klipsów), które zbierają informacje o pracy serca.

      Echo serca

      Echokardiografia serca (echo serca) to badanie obrazowe z wykorzystaniem fal ultradźwiękowych wykorzystywane do wykrywania zaburzeń pracy serca i oceny jego funkcjonowania poprzez dokładne oglądanie poszczególnych części serca.

      • Czas trwania: od kilku do kilkunastu minut.
      • Jedzenie i picie: przed badaniem nie trzeba być na czczo, można jeść i pić.
      • Przygotowanie: w czasie badania trzeba jedynie częściowo się rozebrać.
      • Bezpieczeństwo i bolesność: badanie jest bezpieczne i bezbolesne.
      • Obecność rodzica i przytulanki: dorosły może towarzyszyć dziecku i rozmawiać z nim podczas badania, dziecko może mieć ze sobą przytulankę.
      • Co będzie się działo podczas badania: nie stosuje się znieczulenia, dziecko jest cały czas świadome; pacjent podczas badania leży na łóżku na lewym boku, z lewą ręką uniesioną do góry i ułożoną za głową, a prawą ręką ułożoną wzdłuż tułowia; na głowicę ultradźwiękową lub na badany obszar skóry lekarz nakłada żel, a następnie przykłada głowicę w wyznaczonych miejscach na klatce piersiowej i  “masuje” jej powierzchnię delikatnie dociskając.

      Badania genetyczne

      W diagnostyce nowotworów badania genetyczne przeprowadzane są w wyspecjalizowanych laboratoriach, a materiał uzyskiwany może być z biopsji szpiku (rzadziej z krwi) czy guza. Polegają one na analizie materiału genetycznego (DNA) znajdującego się wewnątrz komórek, które w onkologii pozwala na zidentyfikowanie zaburzeń, odpowiedzialnych za powstanie nowotworu. Wyniki takiego badania dostarczają szczegółowe informacje o typie nowotworu, jego rokowaniach oraz umożliwiają dobranie indywidualnej terapii. Stanowi to podstawę medycyny spersonalizowanej, która umożliwia precyzyjne dopasowanie najbardziej optymalnego leczenia dla konkretnego dziecka.

      Wyniki badań genetycznych ujawniają słabe punkty w genach, tzw. cele molekularne, a leki „szyte na miarę” to terapie celowane.

      Więcej o genetyce i podstawowych zagadnieniach z tej dziedziny, z którymi możesz spotkać się podczas leczenia Twojego dziecka, znajdziesz w broszurce przygotowanej przez Prof. dr hab. Bernardę Kazanowską.

      Broszura należy do materiałów edukacyjnych firmy Bayer.

      Źródła:

      1. https://www.mp.pl/pacjent/onkologia/diagnostyka/84759,jak-rozpoznaje-sie-nowotwor
      2. http://www.czd.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=241&Itemid=319
      3. https://imid.med.pl/pl/dzialalnosc-kliniczna/dzialkliniczna/kliniki/klinika-onkologii-i-chirurgii-onkologicznej/badania-obrazowe
      4. https://together.stjude.org/en-us/diagnosis-treatment/imaging-tests.html