Co to jest chłoniak?

Chłoniak to nowotwór układu limfatycznego, który jest częścią układu odpornościowego. Układ limfatyczny  to sieć węzłów, gruczołów i naczyń, które transportują limfę (składającą się z białek i limfocyów) po całym ciele w celu zwalczania infekcji. Łączy się on z układem krwionośnym umożliwiając ciągłą wymianę substancji między limfą a krwią, a jego działanie głównie polega na wytwarzaniu tzw. przeciwciał, które łącząc się np. z bakteriami, ułatwiają ich niszczenie przez krwinki białe. Limfa zbiera także substancje toksyczne i transportuje je do węzłów chłonnych, skąd dalej trafiają do nerek, które usuwają je z organizmu.

Chłoniak pierwotnie może rozpocząć się w wielu miejscach, ponieważ tkanka limfatyczna istnieje w całym ciele. Częstość występowania poszczególnych chłoniaków u dzieci jest inna niż u dorosłych.

Rodzaje chłoniaków

Chłoniaki można podzielić na dwa grupy:

• chłoniak Hodgkina (dawniej nazywany ziarnica złośliwą) – stanowi 30% chłoniaków ¹,
• chłoniak nieziarniczy (NHL – non-Hodgkin’s lymphoma).

Do najczęsztych chłoniaków nieziarnicznych zaliczamy:

• chłoniak Burkitta,
• chłoniaki z komórek prekursorowych limfoblastycznych,
• chłoniak z dużych komórek anaplastycznych (ALCL),
• chłoniak rozlany z dużych limfocytów B (DLBCL – Diffuse Large B-cell Lymphoma).

Objawy

Najczęstszym objawem chłoniaka jest obrzęk węzłów chłonnych na szyi, pod pachami lub w pachwinie.

Inne typowe objawy to:

• niewyjaśniona utrata masy ciała,
• nocne poty,
• gorączka bez znanej przyczyny, która trwa 3 lub więcej dni,
• niewyjaśniony kaszel lub duszność.

Diagnostyka chłoniaka

Przebieg diagnozowania obejmuje:

• badanie fizykalne i wywiad,
• badania krwi,
• biopsja węzłów chłonnych,
• testy obrazowe,
• biopsja.

Leczenie

Leczenie zależy od wielu czynników, w tym od rodzaju chłoniaka, jego lokalizacji, stopnia rozprzestrzenienia oraz wieku i ogólnego stanu zdrowia pacjenta.
Najczęstszym sposobem leczenia jest chemioterapiaTo jedna z podstawowych metod leczenia nowotworów polegająca na użyciu silnych leków (cytostatyków), które zabijają komórki nowotworowe lub ... More, do pozostałych metod należą:

• radioterapia,
• terapia celowana,
• immunoterapia,
• przeszczep szpiku (przeszczep macierzystych komórek krwiotwórczych).

Czynniki zwiększające ryzyko zachorowania na chłoniaka

Zaliczamy do nich:

• wrodzone bądź nabyte zaburzenia immunologiczne
  – wrodzone zespoły niedoborów odporności – ataksja-teleangiektazja, agammaglobulinema Bruttona, zespół autoproliferacyjny Canale’a-Smitha, ciężki złożony niedobór odporności, zespół Wiskotta-Aldricha, zespół Nijmegen, zespół Chediaka-Higashiego,
  – immunosupresja po przeszczepach narządowych.
• czynniki zakaźne
  – wirus Epsteina-Barr (EBV), który wywołuje mononukleozę,
  – ludzki wirus niedoboru odporności (HIV),
  – wirus hepatotropowy wirusowego zapalenia wątroby C (HCV),
  – helicobacter pylori.
• choroby autoimmunologiczne
  – reumatoidalne zapalenie stawów, wole Hashimoto, choroba Leśniowskiego-Crohna, zespół Sjörgena.
• promieniowanie jonizujące
  

1. Źródło: „Wprowadzenie do onkologii i hematologii dziecięcej, redakcja Jerzy R. Kowalczyk, Warszawa 2011↑