Nauka w chorobie i po leczeniu, co warto wiedzieć

Szkoła może być dla chorego dziecka jedną z niewielu okazji na kontakt z „normalnością” i życiem sprzed choroby, nie tylko poprzez możliwość nauki i brania udziału w lekcjach, ale także poprzez kontakty z rówieśnikami. W trakcie trwania leczenia mali pacjenci zazwyczaj mogą kontynuować naukę, jednak jej forma musi być dopasowana do aktualnego stanu ucznia. Nauka w trakcie pobytu dziecka w klinice może odbywać się w szkole szpitalnej, a po zakończeniu hospitalizacji, można rozważyć powrót do szkoły lub skorzystać z nauczania indywidualnego.

Zebraliśmy dla Was garść praktycznych porad na temat wsparcia dziecka w powrocie do szkoły i dostępnych formach nauki oraz przedstawiamy wartościowe wskazówki dla nauczycieli, którzy będą uczyć dziecko chore onkologicznie.

X

Nauka w chorobie i po leczeniu, co warto wiedzieć

Szkoła_mini_wpis

Dostępne formy nauczania

Nauka w szkole szpitalnej

Pomimo choroby, pacjenci oddziału onkologicznego mogą kontynuować naukę z nauczycielami ze szkoły szpitalnej. Lekcje odbywają się pomiędzy terapiami, badaniami, zabiegami i operacjami w świetlicy, a czasem nawet przy łóżkach dzieci. Taka forma nauki zapewnia jej kontynuację i umożliwia promocję do następnych klas, a wielu uczniów ma szanse na bieżąco nadrabiać zaległości, aby po leczeniu mogli wrócić jak najszybciej do rówieśników w ich szkole.

Macierzysta placówka informowana jest o tym, że dziecko kontynuuje edukację w szkole szpitalnej, a dobra współpraca nauczycieli z obu placówek pomaga lepiej dostosować program do aktualnych możliwości ucznia i zapewnić ciągłość edukacji.

Nauczanie indywidualne

Uczniowie, którym stan zdrowia uniemożliwia uczestniczenie w zajęciach szkolnych w pełnym wymiarze godzin jak ich rówieśnicy, mogą być objęci zindywidualizowaną ścieżką kształcenia, na podstawie opinii wydanej przez publiczną poradnię psychologiczno-pedagogiczną. Taka opinia wydawana jest na podstawie zaświadczenia lekarskiego o tym, że dziecko nie może uczęszczać do szkoły. Organizacja nauczania indywidualnego stoi po stronie szkoły, ale to rodzic (lub opiekun prawny) musi zwrócić się do dyrektora szkoły z wnioskiem napisanym w oparciu o orzeczenie wydane przez poradnię psychologiczno-pedagogicznej. Jest ono wydawane na czas określony czas. Dyrektor szkoły decyduje o nauczaniu indywidualnym w porozumieniu z organem prowadzącym, jednak nie ma on prawa go odmówić.

Zgodnie z podstawą prawną: Wynika to z § 10 ust. 3 oraz § 11 rozporządzenia w sprawie indywidualnego rocznego przygotowania przedszkolnego i indywidualnego nauczania:1

Jeśli stan zdrowia ucznia znacznie utrudnia mu chodzenie do szkoły, uczeń ten ma zajęcia w domu. Jeśli stan zdrowia na to pozwoli – będzie chodził do szkoły na wybrane zajęcia z klasą – organizowane poza tygodniowym wymiarem zajęć indywidulanego nauczania. Istnieje również możliwość czasowego zawieszenia zajęć indywidualnego nauczania. Jeśli stan zdrowia ucznia czasowo się poprawi, dyrektor szkoły będzie mógł na wniosek rodziców zawiesić indywidualne nauczanie i uczeń będzie uczęszczał na zajęcia do szkoły wraz ze swoimi rówieśnikami.

Nauczanie indywidualne i zdalne w domu ucznia

Kontynuacja edukacji w domu, to nauka w bezpiecznych warunkach i w tempie dobranym do możliwości danego dziecka, a także ograniczenie powstawanie zaległości. Nauka może odbywać się w domu ucznia, do którego przychodzi nauczyciel lub poprzez lekcje online, dając poczucie bezpieczeństwa i komfort szczególnie w przypadku występowania różnych powikłań po leczeniu. Dzięki nauce zdalnej, możliwy jest kontakt z nauczycielami i rówieśnikami, co wspiera proces integracji społecznej. Ciekawym narzędziem, wykorzystywanym w takiej formie nauki może być Robot AV1, który staje się oczami, uszami i głosem chorych dzieci i dzięki dedykowanej aplikacji umożliwia im uczestniczyć w lekcjach z resztą klasy.

Przeczytaj więcej o AV1 w naszym artykule.

Organizacja indywidualnego nauczania w szkole

W szkole nauczyciele mogą dostosować program nauczania do możliwości zdrowotnych ucznia, np. poprzez ograniczenie zakresu materiału, wydłużenie czasu na sprawdzianach czy indywidualny system oceniania.

Wskazówki dla nauczyciela pracującego z dzieckiem chorym onkologicznie

Dla nauczyciela mającego rozpocząć naukę dziecka chorego onkologicznie, bardzo ważnym elementem jest współpraca z rodzicami, którzy znają przebieg leczenia i obecny stan zdrowia dziecka. Źródłem cennych rad dla pedagogów może być tekst p.t. „Okiem nauczyciela-onkorodzica” autorstwa Iwony Zając, nauczycielki i mamy dziewczynki, która chorowała onkologicznie.

Na podstawie własnych doświadczeń, spisała wiele cennych wskazówek dla nauczyciela. Kilka niezbędnych zasad to:

  • Po pierwsze nie idziesz uczyć, gdy jesteś chory, nawet przeziębiony, jakoś „nie tak” się czujesz. To jest bezdyskusyjna zasada. Zajęcia będziesz musiał odrobić w innym terminie.
  • Jeśli masz taką możliwość, staraj się nauczanie indywidualne mieć przed zajęciami w szkole, a nie po nich, nie idź też wcześniej do sklepu, przychodni czy kościoła. Możesz przynieść stamtąd cały pakiet różnych wirusów i bakterii, którymi zarazisz ucznia.
  • Jeśli idziesz do ucznia po pracy, zmień ubranie. Naprawdę znajdziesz te pięć minut i miejsce żeby się przebrać. Ważne jest to zwłaszcza, gdy pocieszałeś jakiegoś dzieciaka, który nagle zaczął gorączkować, bolała go głowa albo brzuszek, zbierało na wymioty, etc. Bądź zwłaszcza czujny na szkolne epidemie ospy, grypy, żołądkówki. Przed kontaktem z uczniem najpierw porządnie umyj ręce, załóż maseczkę (rodzice na pewno takie mają).
  • Gdy dziecko wchodzi w okres spadków zapytaj przed lekcją, czy możesz przyjść, bo czasem leukocyty spadają tak nisko, że potrzebna jest izolacja.
  • Twój uczeń może w trakcie leczenia intensywniej odczuwać zapachy, więc staraj się bardzo nie perfumować. Zdarza się też nadwrażliwość na dotyk, zatem weź pod uwagę, że nawet głaskanie może być odebrane jako bolesne. Uważaj z pocałunkami, np. w główkę. W ten sposób przenosisz bakterie i wirusy (np. herpes).
  • Dziecko leczone onkologicznie ma bardzo stały rytm dnia, zwłaszcza jeśli chodzi po pory przyjmowania leków, jedzenia, ćwiczeń. Musisz wziąć to pod uwagę. To nie tylko uczeń, który nie może przyjść do szkoły, ale dziecko, które próbuje ze wszelkich sił wyzdrowieć. Twoja lekcja nie będzie zatem najważniejszą pozycją dnia, nawet jeśli jest zaplanowana w dzienniku o konkretnej godzinie. Po prostu może się zdarzyć, że rodzic powie ci, iż teraz jest przerwa na picie albo posiłek, że musicie szybciej skończyć, bo przyjdzie jeszcze rehabilitant. Nikt nie lubi chaosu, więc na pewno rodzice będą próbowali ustawić wszystkie punkty programu dnia tak, żeby ze sobą nie kolidowały, ale czasem po prostu zdarzają się „obsuwy”. Zarówno posiłek, picie, rehabilitacja, terapia logopedyczna, pobranie krwi są naprawdę ważne, dlatego to Ty będziesz musiał dostosować się do rytmu ucznia, a nie on do Ciebie.

Cały tekst Iwony Zając p.t. „Okiem onkorodzica-nauczyciela” możesz przeczytać TUTAJ.

Jak wspierać dziecko z zaburzeniami neuropoznawczymi?

Leczenie onkologiczne może powodować różne powikłania ze strony układu nerwowego, w tym upośledzenie funkcji umysłowych, które mogą utrudniać codzienne funkcjonowanie. Dziecko może mieć problemy z pamięcią, koncentracją uwagi, z budowaniem wypowiedzi, z szybkim myśleniem czy inne objawy, które mogą wpływać na wyniki w nauce i na relacje z rówieśnikami.

Powrót do szkoły może być stresujący dla dzieci, które posiadają zaburzenia nauropoznawcze, dlatego warto wiedzieć kiedy warto je skonsultować ze specjalistą oraz poznać sposoby jak wspierać je w różnych problemach. W naszym webinarze znajdziesz wiele cennych informacji na ten temat.

Redakcja: Ewa Majewska

Przypisy
  1. https://www.gov.pl/web/edukacja/indywidualne-zajecia-elastyczne-rozwiazania
Facebook
YouTube
LinkedIn